توضیحی مختصر از متن فایل  :

چکیده:

دنیای کنونی، عصردانایی است. مواهب، دارایی های طبیعی و مشهود کلید کامیابی جوامع و سازمان ها نیستند، بلکه برخورداری و مدیریت سرمایه های نامشهود موجود در عرصه محیط پرتلاطم و چالش برانگیز سازمان ها، رمز موفقیت آنها محسوب می شوند. سازمان هایی که بتوانند این دارایی های نامشهود را به خوبی تشخیص دهند و آنها را مدیریت کنند، نسبت به رقبایشان از عملکرد بهتری برخوردار خواهند بود. جهت مدیریت این دارایی ها لازم است سازمان ها از وضعیت کنونی انها مطلع شده و برای رفع نقص و کمبودهای آنان اقدامات لازمه را به عمل آورند. هدف از این مقاله بررسی و مقایسه اجزا و مدل های متداول سرمایه فکری در سازمان می باشد. این پژوهش با استفاده از مرور کتابخانه ای و اینترنتی منابع فارسی و لاتین به بررسی و مقایسه اجزا و مدل های متداول سرمایه فکری پرداخته است.سرمايه انساني شامل دانش، مهارت و تجربیات کارکنان، مدیران و پاسخ موثر آنها به آینده بوده و منبع بازسازی استراتژیک، نوآوری و خلاق است. سرمايه ساختاري به يادگيري و دانش مقرر در فعاليتهاي روزمره اطلاق می گردد و زیرساختار حمایتی سرمایه انسانی محسوب می شود. سرمايه رابطه اي نشان دهنده‌ی روابط رسمي و غيررسمي يك سازمان با ذينفعان خارجي و ادراكهاي آنها درباره سازمان و نيز تبادل اطلاعات بين سازمان و آنها است و عنصر افزایش دهنده ارزش آفرینی برای سازمان می‌باشد. امروزه مدل های متنوعی برای شناخت و اندازه گیری سرمایه فکری در سازمان ها کار می روند نظیر مدل کارت امتیازی(تبديل رسالت و استراتژي به معيارهاي عملکرد، جهت سيستم مديريت و اندازه گيري استراتژيک سازمان )، حسابرسي سرمايه فکري(تعيين جايگاه سرمايه فکري سازمان درايجاد ارزش مالي)،رهیاب اسکاندیا(تقسيم ارزش بازار يک سازمان به دو دسته ي سرمايه مالي و سرمايه فکري)، شاخص سرمایه فکری(گردآوري مؤلفه‌هاي سرمايه فكري را در يك شاخص سازماني)و هدایتگر دارایی های نامشهود(ارزش بازار کل يک سازمان شامل ارزش خالص و مشهود سازمان همراه با سه نوع دارايي ناملموس) که هریک دارای ویژگیها و مزایای منحصربفردی هستند.در اقتصاد مبتني بر دانش، محصولات و سازمان ها بر اساس دانش زندگي مي کنند. در اين ميان موفق ترين سازمان ها آنهايي هستند که از دارايي ناملموس به نحو بهتر و سريع تري استفاده مي کنند. امروزه از سرمايه فکري به منظور خلق و افزايش ارزش سازماني استفاده مي شود و موفقيت يک سازمان به توانايي آن در مديريت اين منبع کمياب بستگي دارد.

واژه های کلیدی: سرمایه فکری، سرمايه انساني، سرمايه ساختاري، سرمايه رابطه اي

مقدمه:

از دهه ي 1990، الگوي رشد اقتصاد جهاني با وقوع انقلاب تکنولوژي اطلاعات و توسعه سريع جامعه اطلاعاتي و شبکه اي، دستخوش تغييرات اساسي شده و دانش به عنوان مهمترين سرمايه جايگزين سرمايه هاي مالي و فيزيکي دراقتصاد جهان امروز گرديده است. محيط کسب و کار مبتني بردانش نيازمند رويکردي است که دارايي هاي ناملموس جديد سازماني(دانش و شايستگي هاي نيروي انساني، نوآوري، روابط با مشتري، فرهنگ سازماني، سيستم ها، ساختار سازماني)را در برگيرد(1).دنياي كنوني عصر دانايي است. امروزه  ديگر مواهب و دارايي هاي طبيعي و مشهود كليد كاميابي جوامع و سازمان ها نيست،‌ بلكه برخورداري از سرمايه هاي فكري مديريت و  اين سرمايه هاست كه درعرصه محيط پرتلاطم و چالشي رمز  موفقيت محسوب مي‌شود. دارايي هاي نامشهود هر سازمان شامل نام تجاري ، مشتريان وفادار شركت، كاركنان راضي، كاركنان خلاق،  فرهنگ سازماني منعطف و پويا، مديران كارآمدو لايق،‌ جو ريسك پذيري سازمان، تصور خوب از سازمان درنزد مشتريان مي باشد و  مديريت صحيح اين دارايي ها در موفقيت سازمان هايي كه در دنياي پر رقابت امروزه فعاليت مي‌كنند، نقش انكارناپذيري دارد. سرمايه فكري مبحثي است كه به مديريت و اداره اين دارايي ها مي‌پردازد(2).دراين ميان نظريه سرمايه فکري توجه روزافزون محققان دانشگاهي و مديران آموزش عالي را به خود جلب کرده است. سرمايه فكري، يکي از قابليت هاي مهم سازماني است که مي تواند به سازمان ها درخلق و تسهيم دانش کمک بسيار کند و براي آنها در مقايسه با سازمان هاي ديگر مزيت سازماني پايدار ايجاد کند. در این راستا مقاله حاضر درصدد، ارزیابی بررسی و مقایسه مدلهای متداول سرمايه هاي فکری بوده است.