تجربیات مدون ارتقا شغلی دبیر تاریخ

فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

چكيده تجربیات مدون ارتقا شغلی دبیر تاریخ

از آنجا كه آموزش و پرورش به عنوان يك سازمان مؤثر در پيشرفت اقتصادى و اجتماعى يك جامعه نقش فعال دارد و تحقق نقش آن به وسيله مواد درسى مختلفى كه در دوره‏هاى ابتدايى، متوسطه و آموزش عالى براى فراگيران در نظر گرفته شده است، امكان‏پذير مى‏شود و يكى از مواد درسى « تاريخ » است، از قرون گذشته تا به امروز براى تدريس تاريخ از روش‏هاى مختلف تدريس استفاده مى‏شده است؛ از قديم‏ترين روش يعنى رروش تدريس ـ سخنرانى تا ساير روش‏هاى ديگر.

 در اين تحقيق ويژگى‏هاى روش تدريس ـ سخنرانى به عنوان يك روش نظرگرا با روش تدريس ـ ايفاى نقش به عنوان روش عمل‏گرا مورد مطالعه قرار گرفته و سپس با استفاده از روش تحقيق توصيفى و مقايسه‏يى، از نظر اهداف، محاسن و معايب، مراحل اجرا، الگوهاى تدريس مرتبط و نتيجه‏گيرى با يكديگر تطبيق ـ داده شود.

 در اين مقايسه به اين نتيجه دست يافتيم كه روش تدريس ايفاى نقش كارايى بيشترى نسبت به روش تدريس ـ سخنرانى دارد، چون قدرت بررسى، تفسير و نقادى دانش‏آموزان را پرورش مى‏دهد و به معلمان تاريخ به طور عام، و ساير معلمان به طور خاص توصيه مى‏شود از روش‏هاى تدريس جديد، بويژه روش تدريس ايفاى نقش در ارائه محتواى تاريخى دروس دوره‏هاى مختلف تحصيلى استفاده كنند.

اهداف تجربیات مدون ارتقا شغلی دبیر تاریخ

 1. شناخت روش‏هاى تدريس سخنرانى و ايفاى نقش و مبانى معرفت‏شناسى آنها.

 2. بررسى ويژگى‏ها، محاسن، معايب و مراحل اجراى روش‏هاى تدريس ـ سخنرانى و ايفاى نقش.

 3. مقايسه ويژگى‏هاى روش‏هاى تدريس ـ سخنرانى و ايفاى نقش در تدريس تاريخ.

 4. تجزيه و تحليل نحوه كاربرد روش‏هاى سخنرانى و ايفاى نقش در تدريس تاريخ.

 در راستاى آموزش تاريخ، مهم، مسائل تاريخى مورد نياز در آموزش تاريخ است. بايد بدانيم كه مسائل آموزش تاريخ همان مسائلى‏اند كه در ساير موضوعات علمى وجود دارند، مثلاً در مورد ساختارهاى دانش، روند كارهاى تحقيقاتى، در امور تاريخى.

 وينبرگ در مورد اسناد تاريخى مورد استفاده در يادگيرى و تدريس تاريخ معتقد است كه مورخان حرفه‏اى زمانى كه اسناد تاريخى را مطالعه مى‏كنند نه تنها به نوسازى آن چه كه نويسنده بيان كرده است مى‏پردازند، بلكه حادثه‏اى را ارائه مى‏دهند كه در متن اسناد ترسيم شده است. بروفى در تحليل اين نگاه تاريخى مى‏نويسد: ما به مورخان و آموزندگان تاريخ مى‏گوييم كه وقتى متنى تاريخى را مطالعه مى‏كنيد ابتدا با صداى بلند به تفكر بپردازيد و درباره آن بحث كنيد تا نگاهى تاريخى و تحليل شما فقط متكى بر پيش فرض‏ها و پيشداورى‏ها يا فقط متكى بر درك سطحى شما از متن تاريخى نباشد.(5)