توضیحی مختصر از مقاله  :

1- مبنای طرح

کرم‌‌های خاکی حلقه مهمی در زنجیره غذایی بسیاری از مهره‌داران و بی‌مهرگان هستند، لذا جای تعجب نیست که انسان اولیه از این جانور هم برای غذا و هم بعنوان طعمه استفاده می‌کرده است. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهد که استفاده از کرم‌‌های خاکی موجود در فضولات دامی برای تغذیه حیوانات اهلی و ماهیگیری در قرن 18 نیز وجود داشته است.استفاده از کرم خاکی قرمز Red Worm در تبدیل ضایعات کشاورزی و دامپروری به مواد آلی موردنیاز کشاورزی Wermicomposting از سالیان دور در سطح جهان مورد توجه بوده است. درصد پروتئین‌‌های کرم خاکی بالا (حدود %70) و ترکیب اسید‌های آمینه آن به پودر ماهی و پودر تخم‌مرغ شباهت نزدیکی دارد و حاوی اسید‌های آمینه ضروری بدن جانداران از جمله تریپتوفان، متیونین، ترئونین و لیزین است. با در نظر گرفتن این مسائل، استفاده تجاری از کرم خاکی بعنوان یک مکمل پروتئینی از دهه 90 مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه منابع موجود نشان می‌دهد که استفاده از بدن کرم در تغذیه پرندگان و آبزیان سابقه نسبتاً زیادی دارد. از مشکلات اصلی استفاده از منابع پروتئینی با منشأ حیوانی نظیر پودر ماهی و پودر گوشت امکان آلودگی بیولوژیکی این مواد و خطر ایجاد بیماری در مصرف کننده‌ها است. لیکن از آنجایی که تاکنون هیچ بیماری شناخته شده‌ای در دام و طیور، توسط کرم خاکی ایجاد یا منتقل نشده است، جایگزین کردن کرم خاکی می‌تواند این معضل را مرتفع کند. البته قابلیت پائین هضم پوسته کیتینی کرم خاکی در دستگاه گوارش اکثر دامها یکی از مشکلات استفاده از کرم خاکی است. لیکن راه‌حل‌‌های جدید برای برطرف کردن این معضل بعنوان مثال هیدرولیز پروتئین‌ها و یا هضم باکتریایی ترکیبات پروتئینی موجود در بدن این جاندار در راستای حل این مشکل است. با توجه به سرعت رشد بالای کرم خاکی قرمز و ارزش اقتصادی آن به نظر می‌رسد با تمهیدات فنی و فناوری موجود بتوان در تأمین پروتئین موردنیاز کشور برای خوراک دام و طیور نقش بسزائی ایفا کند. همچنین با استفاده از فناوری زیستی ساده کود بیولوژیک با ارزشی از پسماندها و کود دامی تولید و عرضه می‌شود.