توضیحی مختصر از متن فایل  :

يكي از مسائل مهم در تصميم گيري در سياست خارجي، مسئله اطلاعات است. حجم وسيعي از اطلاعات در جهان كنوني همواره در اختيار تصميم گيران است. فارغ از كيفيت مورد مجادله اين اطلاعات كه مي تواند مورد سوء فهم قرار گيرد[1]، تمام اطلاعات بلحاظ محدوديت هاي ذهن بشري نمي تواند مورد استقاده تصميم گير قرار بگيرد. بنابراين با توجه به واقعيت دنياي ما كه بهرحال مقامات كشورها همه روزه در حال تصميم گيري هستند، اين سئوال پيش مي آيد كه آنان چگونه با انبوه اطلاعات ولي دسته بندي نشده، ناكامل و با كيفيت نامعلوم تصميم مي گيرند. پاسخ اين سئوال آن است كه آنان به ساده سازي رو مي آورند[2]. آنان بخش هايي از محيط را كه براي آنان شناخته شده است را با بكار بردن ساختار دانايي موجود خود (عقايد، چارچوب و تصوير ذهني) براي تفسير و تعبير اطلاعات ورودي، ساده مي نمايند. در تصميم گيري نيز مجددا بازيگران سياسي، با استفاده از مدلهاي شهودي، وسعت و سنگيني پروسه انتخاب را كاهش داده و آن را ساده مي نمايند. هر چقدر كه محيط پيچيده تر و نامعلوم تر باشد، افراد بيشتر به مدلهاي شهودي شناختي در تحليل اطلاعات رو مي آورند تا بتوانند و يا تصور نمايند كه تمام عوامل شناخته شده و مي توانند تصميم مقتضي را اتخاذ نمايند

فهرست مطالب این تحقیق :

بیان مسأله 
مدل عقلایی تصمیم در سیاست خارجی
مدل روانشناختی تصمیم در سیاست خارجی
مدل سیاسی تصمیم گیری در سیاست خارجی
تصمیم گیری شهودی
تئوری پندار
مدل سبك تصمیم گیری
تكنولوژی واحد های سازمانی
تصمیم گیری شهودی چندوجهی
عدم قطعیت در سیاست خارجی
ساده سازی در تصمیم گیری سیاست خارجی
قدرت ملی و سیاست خارجی
متغیرهای موثر در سیاست خارجی
اشكال تصمیم در سیاست خارجی
تناقض در اهداف سیاست خارجی