فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از مقاله  :

مقدمه

برجي را فرض كنيد كه بر روي زميني نهاده شده است كه شامل مواد انسجام يافته اي از ژله و يا اسفنج مي باشد و اين مواد در عمق زمين با يكديگر سايش دارند. انحراف برج به طور بي امان به سوي محلي كه در نهايت خواهد افتاد، در حال افزايش است. هر پارازيتي در زمين در سمت انحراف برج باعث واژگوني برج خواهد شد. از اين بدتر اينكه مصالحي كه براي ساخت برج بكار گرفته شده آنقدر شكننده است كه هر فشاري كه به سبب انحراف برج بوجود مي آيد باعث فرو ريختگي ساختاري برج مي شد اين تصوير وضعيت انحراف برج پيزا را نشان مي دهد و اينكه چرا تثبيت آن كنكاش مهندسين عمران را برانگيخته است.

جزئيات برج و تاريخچه زمين

تصوير شماره 1، برش عرضي (يابرش مقطعي) از برج 14500 تني را نشان مي دهد كه يك برج ناقوس در مجاورت كليساي جامع است. برج تقريباً 60 متر ارتفاع داردو قطر پي آن 6/19 متر است پي ها در حدود 5/5 درجه به سمت جنوب شيب دارند و قرنيز هفتم در زمين در حدود 5/4 متر آويزان استسطوح دروني و بيروني برج استوانه اي با مرمر پوشانده شده است اما فضاي بين اين پوشش با خرده سنگ و گل و آهك كه در ميان آنها خلل و خرج بسياري ديده مي شود، پر شده است. يك پلكان مارپيچي، انحناء يافته در اين دواير وجود دارد.

زمين زير برج (تصوير شماره2) از سه لايه متمايز تشكيل شده است. لايه A در حدود 10 متر ضخامت دارد و عمدتاً از رسوبات نرم شني دهانه رودها و گل و لاي رسي كه از حالات جزر و مدي به جا مانده اند، تشكيل شده است. بر اساس گونه هاي نمونه برداري شده و آزمايشهاي  مخروط به نظر مي رسد.جنس مواد جنوب برج نسبت به شمال برج كه تراكم بيشتري دارد بيشتر از جنس رس باشد.لايه B خاك رس نرم و حساسي است كه به طور طبيعي با خاك رس دريايي آميخته شده است. خاك رسي كه با نام پانكون شناخته مي شود و حدوداً تا عمق 40 متري گسترش يافته است.اين مواد بسيار حساس هستند و اگر دچار آشفتگي شوند استحكام خود را از دست مي دهند. لايه C، شن متراكم است كه تا عمق قابل توجهي گسترش يافته است. سفره آب در گستره لايه A بين 1 تا 2 متر زير سطح زمين قرار دارد.سطح روي خاك رس پانكون كه در زير برج به شكل مقعر شده است نشان مي دهد كه ميانگين نشست بين 5/2 و 3 متر است. كه دليل معتبري است كه  نشان مي دهد چقدر زمين زير برج نرم است.

تاريخچه برج:

كار بر روي برج در تاريخ 9 آگوست سال 1173 آغاز شد. تا سال 1178 كار ساخت تا حدود كل كار تا طبقه چهارم پيش رفته بود كه كار متوقف شد دليل توقف كار مشخص نشد، اما مي بايست بيش از اين ادامه مي يافت و توانايي تحمل برج بر روي خاك رس پانكون مورد آزمايشي قرار مي گرفت. كار دوباره در سال 1272 زمانيكه استحكام خاك رس به واسطه تحكيم رس زير وزن برج افزايش يافته بود. در حدود سال 1278 هنگامي كار ساخت به هفتمين قرنيز رسيد شايد به دليل فعاليت ارتشي دوباره كار متوقف شد. جاي هيچ شكلي وجود نداشت كه كار بايد ادامه مي يافت، سرانجام برج سقوط مي كرد. در سال 1360 كار بر روي اتاقك زنگ آغاز شد و در سال 1370 تقريباً 200 سال بعد از شروع كار كامل شد.(تصوير شماره3)