فایل ورد قابل ویرایش

توضیحی مختصر از متن فایل  :

چکیده:

انسان موجودي اجتماعي است و به برقراري ارتباط با ديگران نيازمند است. بسياري از نيازهاي عاليه انسان و شكوفا شدن استعدادها و خلاقيت‌هايش تنها از طريق تعامل بين فردي و ارتباطات اجتماعي مي‌تواند ارضا شود و به فعاليت درآيد. در هر جامعه‌اي درصد قابل‌توجهي از كودكان و نوجوانان و بزرگسالان بدون آنكه تمايلي داشته باشند، خواسته يا ناخواسته خودشان را در حصاري از كم‌رويي محبوس و زنداني مي‌كنند و شخصيت واقعي و قابليت‌هاي ارزشمند ايشان در پس توده‌اي از ابرهاي تيره كم‌رويي ناشناخته مي‌ماند بنابراين لازم است اين معضل را بررسي کرده و گامي ‌در جهت رفع آن از افرادي كه دچار كم‌رويي شده‌اند برداريم. ما در این گزارش علل و ریشه کم رویی دانش آموزان را بررسی کردیم و درصدد چاره ایی برای آن برامده ایم.

مقدمه:

كم‌رويي توجهي غير عادي و مضطربانه به خويشتن در موقعيتي اجتماعي است كه در نتيجه آن دانش آموز دچار نوعي تنش رواني-عضلاني شده، شرايط عاطفي و شناختي‌اش متأثر مي‌شود و زمينه بروز رفتارهاي خام و ناسنجيده و واكنش‌هاي نامناسب در وي فراهم مي‌شود. به ديگر سخن، پديده كم‌رويي به مشكلي رواني- اجتماعي و آزار دهنده شخصي مربوط مي‌شود كه همواره به صورت يك ناتواني يا معلوليت اجتماعي ظاهر مي‌گردد. به كلام ساده، كم‌رويي يعني «خودتوجهي» فوق‌العاده و ترس از مواجهه با ديگران زيرا كم‌رويي نوعي ترس يا اضطراب اجتماعي است كه در آن فرد از مواجه شدن با افراد ناآشنا و ارتباطات اجتماعي گريز دارد. دانش آموزكم‌رو از روبه‌رو شدن با افراد جديد نگران مي‌باشد و اين كار برايش دشوار است. كم‌رويي وارد شدن به اماكن جديد ومدرسه تازه را براي خود سخت مي‌کند.

دوره‌های ابتدایی نخستین تجربه بچه‌ها برای ورود به سال‌های پر پیچ و خم تحصیلی هستند. مدرسه در نگاه بعضی از بچه‌ها تجربه ای هیجان آور و پر از شور و شادی است. آن‌ها برای پاسخ دادن به سوالی که معلم در کلاس مطرح می‌کند سر از پا نمی‌شناسند و دست خود را مرتباً تکان می‌دهند، هنگامی که سرودی به صورت دسته جمعی خوانده می‌شود با تمام وجود و با صدای بلند کلاس را همراهی می‌کنند و در میان همکلاسی‌های خود جزو نخستین کسانی هستند که شروع به خوردن لقمه ای می‌کنند که مادر عزیزشان برای آن‌ها در کیف گذاشته است. گروه بعدی بچه‌هایی هستند که هیجان کمتری دارند. بچه‌هایی که خجالتی هستند و محیط عجیب و غریب مدرسه و فعالیت‌های آن برایشان گیج کننده است. اینگونه کودکان در پاسخ دادن به سوال های کلاس درس مردد هستند، از گروه‌های کلاسی کناره گیری می‌کنند و غالباً ترجیح می‌دهند در گوشه ای به تنهایی بازی کنند. 

تعریف کم رویی:

کمرویی و کناره گیری کودک، کوششی برای خودداری از ارتباط با محیط اطراف است. دانش آموز کمرو و گوشه گیر ممکن است از برقرارنمودن تماس با افراد و شرکت در فعالیت های اجتماعی، تقلیل یافتن علائق ذهنی و عاطفی به محیط خارج همراه باشد. این دسته از کودکان ممکن است از موقعیت هایی مانند؛ شکست، انتقاد، کمبود، اعتماد به نفس، دستپاچگی یا تحقیر و ترس داشته باشند.

آیا باید نگران فرزند خجالتی خود باشیم؟

طبیعی است که شما دوست دارید فرزندتان سال‌های اول تحصیلی خود را با اشتیاق سپری کند، اما نگرانی بیش از حد خصوصاً در دوران پیش دبستانی بی مورد است. بچه‌ها در سال‌های پیش دبستانی تازه یاد می‌گیرند که چگونه با همسن و سال‌های خود رابطه برقرار کرده و در فعالیت‌های گروهی شرکت کنند.آن‌ها در این سن ترجیح می‌دهند بیشتر تماشا و تقلید کنند تا پیش رفته و به طور مستقیم وارد بازی با دوستان خود شوند. بچه‌ها در پیش دبستانی و مهدکودک زمینه‌های گوناگون برقراری ارتباط را آزمایش می‌کنند و قوانین رفتاری جدید می‌آموزند و طبیعتاً این پروسه زمانبر است. دقیقاً همان گونه که شخصیت‌ها با هم فرق می‌کنند بچه‌ها نیز تفاوت‌های عمیقی با یکدیگر دارند و بخشی از این گوناگونی در چگونگی رفتار آن‌ها در محیط مدرسه جلوه می‌کند. بعضی از بچه‌ها زمان بیشتری نیاز دارند تا خود را با روال روزانه کلاس درس، معلم جدید، مدرسه جدید و کلاس جدید وفق دهند، اما نهایتاً به این مرحله خواهند رسید. گروهی دیگر خجالتی باقی می‌مانند و این موضوع طبیعی است. چارلز داربی، کودک یار مهدکودک، می‌گوید «خجالتي و يا ساكت بودن مشكلي ندارد، كودك خود را آزاد بگذاريد تا مسير پيشرفت را هرطور كه راحت است طي كند. نبايد در اين سن پائين بر آنها سخت گرفت. اين كار از كاه كوه ساختن است».